Svo lengi lærir sem lifir

Ástralski prófessorinn Robert Clancy, klínískur ónæmisfræðingur og frumkvöðull á sviði slímhúðarónæmisfræði (hefur skrifað 260 ritgerðir um efnið) miðlaði af visku sinni í kvöldverði hvers vegna Covid-19 bóluefnin virkuðu ekki sem smitvörn:

SARS-CoV-2 veiran fjölgar sér hratt í slímhúð nefgangna og smitast því til nálægra einstaklinga löngu áður en veiran kemst niður í loftskiptasvæði lungnanna og mætir þar mótefnum í blóði. Þessi vitneskja um hegðun öndunarfæra vírusa, eins og þeirra sem valda kvefi og inflúensu, hefur legið fyrir lengi og SARS-CoV-2 veiran hagar sér með hliðstæðum hætti.

Því hefur legið fyrir frá upphafi að Covid-19 bóluefnin myndu ekki forða okkur frá smiti eða að við smituðum aðra af völdum veirunnar. Landsmenn hefðu þegið vitneskju fyrirfram um gagnsleysi efnanna sem smitvarnar til þess að geta tekið upplýsta ákvörðun fyrir sig og sína um skynsemi þess að þiggja covid mRNA bóluefnið.

Við náum ekki að breyta fortíðinni með covid mRNA efnin og eigum mörg hver eftir að bíta úr nálinni með skaðann. En við getum dregið af henni lærdóm. Lyfjaframleiðendur hafa verið áskrifendur að digrum fyrirhafnalausum tekjustraumi í formi hagnaðar af framleiðslu og sölu inflúensubóluefna um heim allan um áratuga skeið. Stefnt er að breyttu framleiðsluferli inflúensubóluefna þannig að efnin verði framleidd á sama grunni og covid mRNA efnin þar sem kostnaður á hverja framleidda einingu lækkar. Þegar sóttvarnarlæknir fer að mæla með nýju mRNA inflúensuefnunum skulum við hafa frásögn ástralska ónæmisfræðingsins af gagnsleysi öndunarfæra bóluefnanna sem smitvarnar í huga áður en við brettum upp ermina.

Þegar maður hélt að þetta gæti ekki orðið verra

Margra sentimetra langir trefjakenndir tappar eða þykkildi hafa frá miðju ári 2021 fundist við smurningu (embalming) í fjölda tilvika í æðum bólusettra einstaklinga. Við smurningu eru líkin tæmd blóði og líkamsvessum í rotvarnarskini m.a. til að gera flutning hins látna mögulegan þar sem fjarlægðir eru miklar eins og í Bandaríkjunum. Hérlendis duga kælar til að varðveita líkin fram að greftrun.

Fyrir tíma covid mRNA bóluefnanna hafði þessara þykkilda ekki orðið vart. Útfararstofur hafa fengið takmarkaðar undirtektir þegar þær hafa vakið athygli á þessu áður óþekkta fyrirbæri. Kaflaskil hafa nú orðið þar sem þykkildið hefur greinst í dreni eftir skurðaðgerð á bólusettum einstaklingi. Því þarf ekki lengur að deila um tilvist trefjakenndra tappanna.

Minnkað blóðflæði af völdum tappanna kann að leiða til margvíslegra sjúkdómseinkenna. Kallað er eftir tafarlausri stöðvun á notkun mRNA efnanna meðan skýringa er leitað á tappamynduninni.