Geta foreldrar treyst ráðgjöf sóttvarnarlæknis eftir covid?

Rannsóknargrein frá 2011 leiðir sterkar líkur að orsakasambandi barnabólusetninga og ungbarnadauða. Af hverju hafa þá barnabólusetningarnar ekki verið endurskoðaðar kann einhver að spyrja? Að tækifærið hafi ekki verið notað fyrir 13 árum til að endurskoða bólusetningarnar gerir að engu vonir um að fyrirkomulagið verði endurmetið í dag. Frá því 2011 hefur lyfjaiðnaðurinn náð að tryggja stöðu sína í alþjóðlegu umhverfi svo kyrfilega að vonlaust er að hrófla við fjárhagslegu hagsmununum sem undir liggja. Hafi einhver efast er staðan ljós eftir reynsluna af covid bóluefnunum og ítökum lyfjaframleiðenda í WHO.

Í greininni er m.a. fjallað um bólusetningar barna við kíghósta, barnaveiki og stífkrampa (sprautað 3 mánaða, 5 mánaða, 12 mánaða, 4 ára og 14 ára). Bóluefnin þrjú eru gefin í einni sprautu í hvert sinn. Fyrir tilkomu barnabólusetninganna var vöggudauði (sudden infant death syndrome) svo sjaldgæfur að hann var ekki nefndur í tengslum við dánarorsakir ungbarna. Upp úr 1960 er farið að mæla með og ætlast til bólusetningum barna gegn kíghósta, barnaveiki, stífkrampa, mænusótt, mislingum, hettusótt og rauðum hundum. Stuttu síðar eða 1969 er farið að nefna vöggudauðann (SIDS) sem nýtt læknisfræðilegt fyrirbæri. 1973 er vöggudauði skilgreindur formlega í dánarmeinaskrá.

Hvað skýrir hærra hlutfall umframdauðsfalla á Íslandi?

Á vef Evrópsku sóttvarnastofnunarinnar (ECDC) er yfirlit yfir bólusetningarhlutfall einstakra þjóða og hlutfallið reiknað í heild fyrir lönd ESB og Evrópska efnahagssvæðisins (EU/EEA). Klippan sýnir að á Íslandi voru 10% fleiri landsmenn frumbólusettir (fyrstu tvær sprauturnar) en á meginlandi Evrópu. Fyrstu örvunarsprautu þáðu 26% fleiri Íslendingar en aðrir Evrópubúar, aðra örvunarsprautuna 19% og þriðju örvunarsprautuna þáðu rúmlega tvöfallt fleiri (108%) landsmenn en aðrir Evrópubúar. Ef til vill þarf ekki að leita lengra að skýringu á hærra hlutfalli umframdauðsfalla á Íslandi en að verulega fleiri Íslendingar þáðu örvunarsprautur en í löndunum á meginlandi Evrópu.

Það kann að vera hluti af skýringu á staðreyndinni sem skýrsla OECD færði þjóðinni sem er sú að Ísland leiðir löndin í könnun OECD með 11,5% vöxt aldursstaðlaðrar dánartíðni á milli áranna 2021 og 2022 á sama tíma og flest lönd sýndu lækkun. Það auðveldar skilning á því hvers vegna Evrópska hagstofan birti tölur sem sýndi að í flestum mánuðum áranna 2022 og 2023 reyndist Ísland með hvað hæst hlutfall umframdauðsfalla meðal landa Evrópu.

Full ástæða er fyrir stjórnvöld að kanna ástæður slaks árangurs Íslands í samanburði OECD. Þar sem rannsóknir leiða sterkar líkur að orsakasambandi bólusetninga og umframdauðsfalla og Ísland er með hvað hæsta bólusetningarhlutfall Evrópuþjóða er þýðingarmikið að við athugunina verði bólusetningastefna sóttvarnalæknis sérstaklega könnuð og þar horft til fjölda rannsókna sem sýna fram á skaðsemi mRNA efnanna og þátt þeirra í mikilli aukningu sjúkdóma og fjölda dauðsfalla á liðnum misserum.