Fíllinn í herberginu

Á heimasíðu Ráðgjafar- og greiningarstöðvar kemur fram að einhverfa var sjaldgæf fötlun sem allt til 1980 greindist einungis hjá 3 til 5 af hverjum 10.000. Nú telur RGR að algengið sé komið yfir 2% eða 20 á hverja 1.000. Að skýra einhverfu með erfðum dugar því ekki lengur. Til þess er fjölgun greininga of mikil og leita þarf annarra skýringa.

Að nefna barnabóluefnin til sögunnar sem hugsanlegan orsakavald faraldurs einhverfu hefur verið eins og að nefna snöru í hengds manns húsi. En tilkoma covid mRNA bóluefnanna og hvernig kastað var til höndum við gerð þeirra hefur opnað augu almennings og rýrt traust í garð lyfjaframleiðenda. Að verða vitni að því hvernig heilsa og velferð almennings víkur fyrir fjárhagslegum hagsmunum sem endurspeglast í áframhaldandi notkun bóluefnanna þrátt fyrir traustar vísbendingar um skaðsemi þeirra vekur menn til umhugsunar um aðra framleiðslu fyrirtækjanna á bóluefnum.

Klippan sýnir þróun fjölda barnabólusetninga í Bandaríkjunum á liðnum áratugum en þeim hefur fjölgað mjög og voru orðnar 76 nýlega. Ekki er annað hægt en að vorkenna amerískum börnum þegar horft er til þess að 609 bóluefni eru í þróun og eftirlitsaðilar vestra í vasa lyfjaframleiðenda. Hérlendis eru sprauturnar færri þó þeim hafi einnig fjölgað en ítök lyfjaframleiðenda eru enn sem komið er ekki eins mikil í Lyfjastofnun Evrópu en þaðan kemur boðskapurinn til Íslands.

Súluritið sýnir þróun fjölda 8 ára barna á einhverfurófi í USA frá aldamótum.